Яшчэ ў далёкай старажытнасці людзі здабывалі агонь, прыручалі жывёл, навучыліся апрацоўваць зямлю, вырошчваць ураджай, здабываць карысныя выкапні, будаваць масты, вадзіць па вадзе караблі… Буйнейшымі заваёвамі чалавечага розуму ў пазнейшыя часы сталі паравая машына, электрычнасць, радыё, самалёты. А яшчэ пазней вялікім цудам з’явіліся штучныя спадарожнікі Зямлі, касмічныя караблі і выхад чалавека ў космас… Але ўсё гэта стала магчымым, бадай, таму, што ў людзей даўным-даўно з’явілася Кніга. Менавіта яна вывела чалавека ў свет розуму.
На старонках кніг вучоныя, пісьменнікі, філосафы імкнуцца зафіксаваць свае цяжкаю працаю здабытыя веды, свой вопыт, свае думкі і такім чынам захаваць іх для нашчадкаў.
Чытанне мастацкай, навуковай , даведачнай літаратуры – гэта выключны сродак выхавання, сродак прывіцця любві да чалавека, грамадства, роднага краю, мовы, культуры … І вельмі шкада, што напісанае не запатрабавана сёння, не працуе на поўніцу.
Наша пакаленне выхоўвалася на кнігах, а вось у сённяшніх маладых людзей шмат спакус: тэлевізар, камп’ютар, інтэрнэт, і кніга адыходзіць як бы на другі план. Моладзь перастае чытаць, рэзкае падае чытацкая актыўнасць. А гэта няправільна. Гэта вельмі трывожны званочак . Ніякія дасканалыя маніторы не могуць выклікаць тое трапяткое пачуццё , якое мы адчуваем ад паху і шалясцення кніжных старонак. І наш педагагічны калектыў непакоіць такая тэндэнцыя. Гэта праблема не раз гучала на педагагічных нарадах, на паседжаннях метадычных аб’яднанняў настаўнікаў–філолагаў , настаўнікаў пачатковых класаў, бацькоўскіх сходах. Адно за адным паўстаюць пытанні :
-
Што чытаюць нашы навучэнцы акрамя праграмнай літаратуры ?
-
Сямейнае чытанне ў мінулым ?
-
Што неабходна для таго , каб навучэнец узяў кнігу з паліцы ?
-
Як зацікавіць мастацкім чытанне. Нашым навучэнцам неабходна падтрымка і ўвага. Гультаяваць лёгка і проста. А вось чытаць – гэта дастаткова складана: атрымліваць задавальненне ад чытання не кожны ўмее. Навучэнцы павінны добра засвоіць: “Чытаць – гэта цікава! Чытаць – гэта крута! Чытаць – гэта модна!І ніхто , акрамя настаўнікаў, бібліятэкараў, бацькоў не зможа “заразіць” дзіця чытаннем, “ акрыліць “ пісьменнікам, “зачараваць “ кнігай. Таму ўсе павінны працаваць над гэтай праблемай у цеснай сувязіНастаў час уславіць Кнігу, пачаць чытаць і прапагандаваць , бо без ведання літаратуры не можа быць сфарміравана асоба чалавекаІ вельмі радуе , што пытанні захавання духоўнасці грамадства , развіцця беларускай літаратуры і культуры – у цэнтры асаблівай увагі дзяржавы. Вельмі добра, што сёлетні год будзе праходзіць пад знакам яе Вялікасці Кніга.Кніга - скарбніца ўсіх багаццяў , лекі для душы чалавечай, крыніца мудрасці,якіх немагчыма спасцігнуць цалкам. І ў час 500-годдзя беларускага кнігадрукавання гэтыя словы набываюць яшчэ большую актуальнасць. Менавіта з кніг пачынаецца выхаванне чалавека і грамадзяніна. Кніга дае духоўны спажытак, прымушае думаць, ацэньваць падзеі і паводзіны герояў, ды што казаць, кніга вучыць і прыгожа размаўляць, і правільна пісаць , і … Таму ў бягучым годзе ёсць цудоўная нагода пагаварыць аб кнігах, пісьменніках, чытанні. Кніга – гэта суразмоўца , які гаворыць мудра , проста, даступна. У іх можна знайсці адказы на ўсе пытанні. За прыкладамі далёка хадзіць не трэба . Проста неабходна зазірнуць у бібліятэку, узяць кнігу з паліцы і пачаць чытаць. І мы спадзяёмся , што Год Кнігі паспрыяе далучэнню навучэнцаў нашай установы да дзіўнага свету , які раскрыюць перад імі друкаваныя выданні. Толькі яны дадуць магчымасць адчуць духоўную асалоду, толькі яны дадуць магчымасць датыкнуцца да высокага і вечнага, толькі яны напоўняць чалавечыя душы і сэрцы , якія прагнуць цяпла, спагады, разумення, любові . Яе Вялікасць Кніга ! Будзем жа захоўваць яе як найкаштоўнейшы скарб , навучым гэтаму нашых дзяцей. Няхай сустрэча з кнігай будзе для іх святам, а самымі жаданымі падарункамі стануць для іх – Кнігі!